Woorden, words, mots, Wörter.

Nederlands   English    Français   Deutsch 

English

Instead of reading thrillers or business books, or to sit in front my screen, I read this weekend the latest book of Pascal Mercier, of which I also read in 2006 ‘Night train to Lisbon’.

I read the book in Dutch: to my best knowledge, the book has not yet been published in English (it is available in German). The Dutch title is ‘Het gewicht van de woorden’, which could be translated as ‘The weight of the words’.

I wrote the description below therefore in the Dutch language. But I can assure you: if you like words, languages and people, you must read this book as soon as it gets published. To my own surprise, some tears flowed while reading the book. It takes you away from your normal, and business, life back into the fiction of real life. So don’t miss it in any case.

Français

Au lieu de lire des thrillers ou des livres d’affaires, ou s’asseoir devant mon écran, j’ai lu ce weekend le dernier livre de Pascal Mercier, dont j’ai lu aussi en 2006 ‘Train de nuit à Lisbonne’. 

J’ai lu le livre en néerlandais: à ma connaissance, le livre n’a pas encore été publié en français (il est disponible en allemand). Le titre néerlandais est ‘Het gewicht van de woorden’, qui pourrait se traduire par ‘Le poids des mots’. 

J’ai donc écrit la description ci-dessous en néerlandais. Mais je peux vous assurer: si vous aimez les mots, les langues et les gens, vous devez lire ce livre dès qu’il sera publié. À ma grande surprise, quelques larmes coulaient en lisant ce livre. Il vous ramène de la vie quotidienne, et professionnelle, à la fiction de la vie réelle. Alors ne le manquez en aucun cas.

Deutsch

Anstatt Thriller oder Geschäftsbücher zu lesen, oder vor meinem Bildschirm zu sitzen, habe ich dieses Wochenende das neueste Buch von Pascal Mercier gelesen, von dem ich auch in 2006 ‘Nachtzug nach Lissabon’ gelesen habe. Ich habe das Buch auf Niederländisch gelesen.

Der niederländische Titel lautet „Het gewicht van de woorden“ und kommt von das Original ‘Das Gewicht der Worte’. Ich habe die nachfolgende Beschreibung daher in niederländischer Sprache verfasst.

Aber ich kann Ihnen versichern: wenn Sie Wörter, Sprachen und Menschen mögen, müssen Sie dieses Buch lesen. Zu meiner eigenen Überraschung flossen beim Lesen sogar einige Tränen. Sie führt Sie vom ihres tägliches, und Geschäfts, Leben zurück in die Fiktion des wirklichen Lebens. Verpassen Sie es also auf keinen Fall.

Nederlandse beschrijving

In plaats van thrillers of zakelijke boeken te lezen,of om voor mijn scherm te zitten, las ik dit weekend het nieuwste boek van Pascal Mercier, waarvan ik in 2006 ook ‘Nachttrein naar Lissabon’ heb gelezen. 

De titel van zijn laatste boek is ‘Het gewicht van de woorden’. Als je van woorden, talen en mensen houdt, moet je dit boek vast en zeker lezen.  Het verhaal gaat over een uitgever en vertaler die woont in Triëst in het noordoosten van Italië. Een stad van ongeveer 200.000 inwoners en gelegen aan de grens met Slovenië. 

De hoofdpersoon, Simon Leyland, heeft een diepe liefde met woorden. Woorden in verschillende talen, met verschillende landen als achtergrond en die je raken. Simon heeft een verleden in Engeland en keert, door een vergissing in het ziekenhuis in Triëst, terug naar Engeland. 

Het boek beschrijft via diverse verhaallijnen zijn relatie met zijn overleden vrouw, zijn relatie met zijn kinderen, en de diverse ontmoetingen met uiteenlopende personen, vaak afkomstig uit verre landen. Simon spreekt met veel personen, hij schrijft echte en fictieve brieven.

Hij heeft zich ooit ten doel gesteld om de talen van alle landen rond de middellandse zee te leren. Hij slaagt hier voor een groot deel in. Uiteindelijk eindigt hij als beginnend schrijver, wat een grote stap is voor een vertaler, en wat ook een nieuwe toekomst voorspelt.  

Het verhaal, de personages, en ‘het gebruik van woorden’ (wat wel iets anders is als ‘het woordgebruik’) in dit boek heeft mij zeer aangegrepen.  Enkele voorbeelden: het verschil tussen verspilde tijd (‘tempo sprecato’), verdane tijd, dode tijd of verkwiste tijd. Ook het fantastische woord ‘verbeuzelde tijd’.

De beschrijving van de objecten in woon- en werkkamers is ademloos. De vertaalster van het boek, Els Snick, heeft hier vast en zeker een moeilijke klus aan gehad, maar waarschijnlijk ook veel plezier aan beleefd. 

Er zijn veel passages in het boek over het feit dat elke taal zijn eigen betekenis aan woorden geeft: sommige woorden zijn niet direct ‘vertaalbaar’ van de ene naar de andere taal. Moderne thema’s ontbreken niet: hoe om te gaan met partners die lijden bij het ouder worden. Is euthanasie toegestaan? Hoe ontwikkelen de wetteksten zich? 

Ook eenvoudigere zaken zoals het rijden met de rode dubbeldekker bus in Londen ‘lekker bovenin’. Zo ontdek je een stad. De opstand tegen de gevestigde orde bij onder anderen dokters en advocaten (hun eigen wereld) is herkenbaar.

Russisch, Baskisch, Grieks, Italiaans, Iers, Engels: alles komt voor in dit boek. Ik vind het persoonlijk een van de beste boeken die ik in de laatste jaren heb gelezen; maar ja, ik houd dan ook van woorden en talen. Tot mijn eigen verbazing vloeiden er zelfs tranen tijdens het lezen.

Als persoon ben ik al zeer lang geïnteresseerd in talen. Elke taal is een uitdaging, en spelen met woorden tussen de talen is een genot. Zoals sommigen van U weten, verkoop ik software op internet die beschikbaar is in 11 talen. Niet allemaal zelf vertaald natuurlijk: dat kan niet. Maar alle updates doe ik nu zelf in al die 11 talen: het blijft fantastisch om te zien dat de woorden in de meeste talen op de een of andere manier van elkaar afstammen, en met elkaar verbonden zijn.

Het 447 pagina’s tellende boek neemt je weg van het gewone, en bedrijfsleven, terug naar de fictie van het echte leven. Ga het nu lezen als je van woorden houdt. Het was weer eens goed om een hele zaterdag niet op een scherm te kijken, maar gewoon een heerlijk boek te lezen. Ik zou zeggen : lees het.

Het boek heeft mij er ook van overtuigd om toch ooit zelf een boek te gaan proberen te schrijven. Ik heb geen idee of ik het kan of wanneer, maar de wil is er.  En het onderwerp zit al in mijn hoofd: nu alleen nog op papier.

ps1: Triëst staat nu definitief ook op mijn lijstje van ‘city trips’: Triëst, ‘here I come’ (helaas niet echt goed te vertalen in het Nederlands).

ps2: voor de uitgever: pagina 237: ‘nu zou ik hun een poepje laten ruiken’: moet dit niet ‘ze’ of ‘hen’ zijn ? 

Take care.

Bas